Wiarygodność Jezusa

Jezus nie próbował dostosować Swego nauczania do oczekiwań słuchaczy.

Jego nauka była wyjątkowo trudna do przyjęcia zarówno

1. dla Żydów Bóg-człowiek, Trójca święta, Mesjasz, który nie wyzwala Izraela z niewoli politycznej, lecz Nowy Izrael z niewoli szatana. Zbawienie dotyczy nie tylko Żydów, ale wszystkich ludzi.

2. dla hellenistów

– zmartwychwstanie. Helleniści, podobnie jak obecnie buddyści uważali materię i ciało za obciążenie dla duszy. Teza o zmartwychwstaniu była dla nich głupia.

– Konsekwentny monoteizm

 

Nauka Jezusa zawiera twierdzenia przekraczające możliwości ludzkiego pojmowania (Trójca Święta, Jego boskość). Nie widać powodu, dla którego wplatał by takie twierdzenia w Swoje nauczanie, które poza tym cieszyło się wielkim poklaskiem. (szerzej to przedyskutuję w „dowodzie” na Bóstwo Jezusa)

 

Nauka Jezusa mimo swojej głębi jest prosta Nie stara się wzbudzić poczucia tajemniczości, taniego mistycyzmu. Gdy się czyta ewangelie, jest to wyraźnie widoczne.

Także On sam nie kreował się na postać „nie z tego świata”, choć nią był. „Czy nie jest to cieśla, syn Maryi, a brat Jakuba, Józefa, Judy i Szymona?” (Mk 6,3) Widać z tego, że przez 30 lat niczym specjalnym się nie wyróżniał. Żył jak zwykły człowiek. Ale także w czasie głoszenia Królestwa, występował jako zwykły rabbi. Czasami dokonał jakiegoś cudu 🙂

Cuda Jezusowe nie mają nic z baśniowych fantastycznych efektów, od których roi się w mitologii greckiej czy w księgach hinduistycznych. Są proste, nienakierowane na wzbudzenie podziwu, ale na konkretną potrzebę ludzi. Cuda miały tylko potwierdzać prawdziwość Jego nauki.

Śmierć Jezusa była dla słuchaczy jego porażką, także jako proroka. Obecnie nawet ateiści pod wpływem chrześcijaństwa uważają śmierć w imię ideałów, za swoiste zwycięstwo. Tak nie było ani w kulturze judaistycznej, ani hellenistycznej. Przegrany nie miał racji. Na wyżynach intelektualnych było to bardziej zniuansowane (Hiob, Jeremiasz, Prometeusz), ale w powszechnym rozumieniu cierpienie, śmierć, klęska są znakiem niełaski u Boga (bogów).

Jezus miał wiele okazji do tego, żeby uniknąć śmierci i osiągnąć „sukces” jako rabbi, lub prorok. Wystarczyło nie upierać się przy twierdzeniu, że jest równy Bogu i trochę złagodzić swoją krytykę faryzeuszy.

Show Buttons
Hide Buttons